συνήθως φεύγεις και επιστρέφεις μια παλιά πόλη που βρίσκεται στη θάλασσα μία προσευχή να μην ξεχάσουμε κανένα γλυκιά ανάμνηση που θα την βρούμε ξανά

THe black and white followed me effort bigger to change the reality with hope to catch the feelings

Ο Μόρο εκεί παρών και απών μαζί όπως κάθε γάτος που σέβεται τον εαυτό του.Κτίρια γεμάτα άδεια τα έσωνε η μουσική τους.

Δύο χρόνια δεν περνάνε αργά. Μόνο τα χρώματα χάθηκαν.Να πρέπει να αποδεικνύεις συνεχώς ότι έκανες το αυτονόητο.